Ακούστε το podcast
Τι θα συζητήσουμε
Η αξία σου δεν εξαρτάται από τα κατορθώματά σου!
Η επιθυμία να βελτιωνόμαστε είναι έμφυτη στην ανθρώπινη φύση και εξαιρετικά χρήσιμη. Πολλές φορές, όμως, εγκλωβιζόμαστε στην προσπάθειά μας να είναι όλα τέλεια. Γιατί γίνεται, όμως τόσο έντονη και καταδυναστευτική ανάγκη σε κάποιους ανθρώπους;
Γιατί πρέπει να είναι τέλειοι για να νιώθουν ότι είναι αποδεκτοί; Και, τελικά, νιώθουν άραγε ποτέ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι; Αφαίρεσε τα παράλογα «πρέπει» ή τα «πρέπει» που δεν σου ανήκουν, που δεν είναι δικά σου… και θα δεις ότι η ζωή σου θα γίνει καλύτερη και πιο εύκολη!
Τελειομανία… Μια ψυχική φυλακή. Η ισχυρή επιθυμία να έχω τον έλεγχο σε όλα, η τάση του να κρίνω αυστηρά τον εαυτό μου, όταν δεν ικανοποιούνται οι προσδοκίες μου και η πεποίθηση ότι η αξία του εαυτού συνδέεται άμεσα με την απόδοσή μου.
Στο σημερινό επεισόδιο της LearnHealth με καλεσμένη την Ψυχολόγο και Εγκληματολόγο κα Ιωάννα Σκλιάμη, θα συζητήσουμε και θα αναλύσουμε το τι είναι η τελειομανία, με ποιους τρόπους εκδηλώνεται, ποιες είναι οι επιπτώσεις στη ψυχική υγεία, ποια η διαχείριση του φαινομένου αλλά και το πόσο σημαντική είναι η αποδοχή και η αγάπη για τον εαυτό μας.
Απομαγνητοφώνηση
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Καλώς ήρθατε στα podcast επεισόδια της LearnHealth, τον απόλυτο προορισμό γνώσης και ενημέρωσης σε θέματα που αφορούν τον τομέα της υγείας, της ευεξίας, αυτοβελτίωσης και γονεϊκότητας.
Στην LearnHealth πιστεύουμε πως η καλή υγεία, η ατομική ανάπτυξη, η βελτίωση των προσωπικών και επαγγελματικών σχέσεων. Όλα ξεκινάνε από τη γνώση και τη σωστή ενημέρωση. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας καθώς και να ενημερωθείτε σωστά από το να συνδεθείτε με έναν επαγγελματία υγείας με εξειδίκευση σε έναν από τους παραπάνω κλάδους.
Είμαι ο Διονύσης Φιλιππόπουλος, συνιδρυτής και project μάνατζερ της LearnHealth και σας καλωσορίζω σε ένα ακόμη επεισόδιο με την κυρία Ιωάννα Σκλιάμη στη στήλη «Αναλύοντας» και σήμερα το θέμα που θα συζητήσουμε είναι η τελειομανία.
Εισαγωγή
Καλησπέρα κα Σκλιάμη!
Ιωάννα Σκλιάμη:
Καλησπέρα κύριε Φιλιππόπουλε. Καλησπέρα και σε όλους τους φίλους μας ακροατές. Χαίρομαι πολύ που είμαστε μαζί σε ένα ακόμη podcast, άλλο ένα θέμα σήμερα που πιστεύω ότι θα ταυτιστούν πολλοί από τους ακροατές μας. Θα αναλύσουμε, όπως είπατε, την έννοια της τελειομανίας. Τι υπάρχει πίσω από αυτήν την συγκεκριμένη έννοια, αλλά και ποιες είναι οι επιπτώσεις στην ψυχική μας υγεία;
Τι είναι η «τελειομανία»
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι θα ταυτιστεί πολύς κόσμος γιατί είναι έτσι όπως το είχα στο μυαλό μου. Τρεις κατηγορίες είναι οι τελειομανείς που το γνωρίζουν, οι τελειομανείς που δεν το γνωρίζουν ότι είναι τελειομανείς και αυτοί που νομίζουν ότι είναι τελειομανείς απλά επειδή θέλουν να να είναι σε αυτό που κάνουν όσο γίνεται καλύτεροι.
Εκεί θα δούμε λίγο και τις διαφορές λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την κουβέντα μας, όπως κάθε φορά με τον ορισμό. Τι είναι λοιπόν η τελειομανία;
Ιωάννα Σκλιάμη:
Πάμε να ξεκινήσουμε λοιπόν, όπως και σε κάθε project μας, με τον ορισμό της έννοιας. Η τελειομανία θα λέγαμε ότι αρχικά είναι ένας πολυδιάστατος τύπος προσωπικότητας που σχετίζεται θα λέγαμε με έναν αριθμό από ψυχολογικές, διαπροσωπικές και συσχετιζόμενες με την επίδοση δυσκολίες. Και αυτές οι δυσκολίες περιλαμβάνουν μη ρεαλιστικές, θα λέγαμε, υψηλές προσδοκίες και πρότυπα.
Σε αυτό το σημείο μπορούμε να πούμε ότι δεν πρέπει να συγχέουμε την τελειομανία με το υγιές κυνήγι της τελειότητας, το οποίο είναι θετικό γιατί συνήθως συνοδεύεται από μια αίσθηση ικανοποίησης και ολοκλήρωσης μετά από την επίτευξη ενός στόχου. Η τελειομανία, ωστόσο, δεν είναι μια υγιής συμπεριφορά.
Ποια τα αίτια εμφάνισης του φαινομένου
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σε συνέχεια του ορισμού κυρία Σκλιάμη, θα ήθελα να μας πείτε από που ξεκινάει, ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος;
Ιωάννα Σκλιάμη:
Κύριε Φιλιππόπουλε ως συνήθως, οι ρίζες του προβλήματος ανιχνεύονται στην πρώτη φάση κυρίως ζωής του παιδιού. Τότε που το παιδί νιώθει την απόλυτη ανάγκη να γίνει αποδεκτό όπως είναι. Να κατανοήσει την πολυπλοκότητα του κόσμου μέσα από το βλέμμα και τις σώματος. Ψυχικές φροντίδες της μητέρας και του πατέρα.
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σ αυτό το σημείο θα ήθελα να μας πείτε ποια είναι τα κυρίως αίτια στο να φτάσει κάποιος να είναι τελειομανής.
Ιωάννα Σκλιάμη:
Είναι λοιπόν που λέτε, οι τελειομανείς άνθρωποι ξέρουμε ότι συνήθως έχουν αρκετά υψηλά πρότυπα, δηλαδή θέτουν υψηλούς και ακατόρθωτος πολλές φορές στόχους και δουλεύουν σκληρά για να τους πετύχουν.
Δε δέχονται τίποτα λιγότερο από την τελειότητα και οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα το θεωρούν αποτυχία. Στο μυαλό τους δηλαδή περιστρέφεται το όλα η τίποτα. Αυτή η φράση όλα ή τίποτα. Οι τελειομανείς άνθρωποι θα λέγαμε ότι είναι επικριτικοί με τον εαυτό τους, ακόμα και με τους άλλους ανθρώπους.
Είναι αυτοί που επισημαίνουν τα λάθη και τις ατέλειες τόσο στον ίδιο τους τον εαυτό όσο και στους άλλους. Και θα λέγαμε ότι επιτρέψτε μου να πω ότι είμαι αρκετά κοφτερή και στα λόγια τους ακόμη. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι φοβούνται να αποτύχουν. Φοβούνται την αποτυχία, οπότε γι αυτό το λόγο δουλεύουν τους στόχους τους.
Επειδή αρνούνται και τρέμουν στην ιδέα της αποτυχίας. Δεν είναι ευτυχισμένοι με τίποτα, παρά μόνο αν επιτύχουν τις όποιες προσδοκίες έχουν θέσει. Επιπρόσθετα, οι τελειομανείς άνθρωποι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση βλέπουμε και αυτό γιατί είναι οι πιο σκληροί κριτές του εαυτού τους.
Νιώθουν μοναξιά και μπορεί να απομονωθούν λόγω της κριτικής τους στάσης, γεγονός που παρατηρούμε ότι μπορεί να τους απομακρύνει από τον περίγυρο τους και να υπάρξει και κρίση θα λέγαμε, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Χαρακτηριστικές συμπεριφορές ενός τελειομανή
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Αν καταλαβαίνω καλά, ένας τελειομανής μέσα του κρύβει συνήθως έναν φόβο μην αποτύχει, μην κάτι δεν το κάνει τέλειο όπως αυτός αντιλαμβάνεται το τέλειο. Θα ήθελα λίγο να τοποθετηθείτε σε αυτό και να μας δώσετε και μια τυπική συμπεριφορά των τελειομανών.
Ιωάννα Σκλιάμη:
Εδώ κύριε Φιλιππόπουλε να πω ότι έρευνες έχουν δείξει ότι οι τελειομανείς άνθρωποι είναι πιο αγχώδεις και είναι λιγότερο αποδοτικοί. Βλέπουμε στις εργασίες τους σε εργασίες που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας.
Και αυτό γιατί ο έντονος φόβος τους για αποτυχία, σε συνδυασμό με τους πολύ δύσκολους στόχους που θέτουν και μη ρεαλιστικούς, πολλές φορές έχουν ως αποτέλεσμα κάποιες φορές την αποτυχία ως αποτυχία οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θεωρούν ότι οποιαδήποτε παρέκκλιση από τον ακριβή τελικό τους στόχο.
Αν δεν πετύχουν το στόχο τους στο έπακρο, νιώθουν ανάξιοι. Ο φόβος λοιπόν της αποτυχίας των τελειωμένων ανθρώπων είναι τόσο έντονος που πολλές φορές έχει αρνητική επίπτωση στη λειτουργικότητά τους, στην καθημερινότητά τους δηλαδή.
Ο φόβος λοιπόν για αποτυχία για τους τελειομανείς ανθρώπους ισοδυναμεί με το φόβο μήπως κάνουν λάθος. Αυτός τους λοιπόν ο φόβος οδηγεί στο να χάνουν ευκαιρίες, στο να μάθουν δηλαδή να ωριμάζουν, γιατί πολύ απλά δεν προσπαθούν. Καθοδηγούνται δηλαδή αποκλειστικά και μόνο στα πρέπει και όχι και από τα θέλω τους, αλλά πάρα μόνο στα πρέπει.
Οι τελειομανείς άνθρωποι έχουν την τάση κύριε Φιλιππόπουλε να πιστεύουν ότι οι δικές τους προσπάθειες προς επίτευξη κάποιου στόχου είναι μάταιες, άδειες δηλαδή και ανεπαρκείς θα λέγαμε. Ένας άλλος φόβος των τελειωμένων ανθρώπων είναι ο φόβος της απόρριψης. Δηλαδή δεν θέλουν να ανακαλύψουν τα λάθη τους γιατί νομίζουν ότι αν γίνει αυτό δεν θα είναι πλέον αποδεκτοί.
Με το να είναι δηλαδή τέλειοι, προστατεύουν τους εαυτούς τους. Από τι; Από την κριτική την απόρριψη και την αποδοκιμασία. Οι τελειομανείς άνθρωποι συχνά αναφέρονται στην αυτοεκτίμησή τους παρατηρούμε, μόνο σε σχέση με την ικανότητά τους όμως και να πετυχαίνουν στόχους. Και αυτός, κύριε Φιλιππόπουλε, είναι ένας παράγοντας της χαμηλής αυτοεκτίμησης τους.
Επίσης, επειδή συχνά οι τελειομανείς άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν απογοητεύσει τους άλλους, κρύβεται και αυτός ο φόβος, ιδιαίτερα όταν δεν καταφέρουν να πετύχουν τους στόχους που έχουν βάλει, δηλαδή τους στόχους που έχουν βάλει. Έχουν αυξημένα αισθήματα ντροπής και ενοχών. Για να απαλλαγούν λοιπόν από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, εφαρμόζουν ένα πιο αυστηρό, ακόμα πιο αυστηρό καθημερινό πρόγραμμα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σε συνέχεια κα Σκλιάμη, θα ήθελα να μας δώσετε τα βασικά χαρακτηριστικά ενός τελειομανή ανθρώπου, έτσι ώστε να μπορέσουμε και εμείς και οι ακροατές μας να καταλάβουμε που ορίζεται ουσιαστικά, που οριοθετείται απλά η τάση κάποιου να είναι σε κάποια κομμάτια της ζωής του όσο γίνεται πιο πιο τέλειος και που καταλήγει να είναι τελειομανής.
Ιωάννα Σκλιάμη:
Ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά κύριε Φιλιππόπουλε του τελειομανή ανθρώπου είναι ότι δεν αφήνει καθόλου χώρο για λάθη. Έχει πολύ συγκεκριμένους κανόνες για το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Εάν τα πράγματα λοιπόν δεν γίνουν σύμφωνα με τους κανόνες που ο ίδιος έχει θέσει, τότε Τότε ο τελειομανής άνθρωπος τα απορρίπτει. Ακόμη, χρησιμοποιεί τον τρόπο σκέψης, αυτό που ανέφερα και προηγουμένως, το όλα η τίποτα.
Σε οτιδήποτε δηλαδή κάνει στη ζωή του ή θα πρέπει όλα να γίνονται τέλεια ή αλλιώς δεν θα κάνει τίποτα. Δεν συμβιβάζεται δηλαδή με το γεγονός ότι κάποια πράγματα μπορεί να τα κάνει πιο καλά ή κάποια άλλα όχι τόσο. Άρα δεν δίνει περιθώριο για λάθος. Ακόμη, ασκεί πολύ έντονη κριτική στον εαυτό του.
Είναι πολύ σκληρός με τον εαυτό του όταν δεν κάνει τα πράγματα έτσι όπως τα είχε φανταστεί ο ίδιος. Κατηγορεί δηλαδή τον εαυτό του ότι αυτός ευθύνεται για όλα και νιώθει, θα λέγαμε θλίψη όταν δεν πετυχαίνει τους στόχους του. Επίσης, η επιτυχία δεν είναι ποτέ αρκετή.
Όταν δηλαδή ο τελειομανής άνθρωπος καταφέρει ένα στόχο δύσκολο θα λέγαμε, δεν σταματάει και εστιάζει την προσοχή του σε κάτι άλλο. Ό, τι και να κάνει, πάντα στοχεύει σε κάτι ακόμα μεγαλύτερο, χωρίς όμως ουσιαστικά να χαίρεται και να ικανοποιείται με αυτό που έχει πετύχει εκείνη την στιγμή.
Η ζωή του δηλαδή κύριε Φιλιππόπουλε θα λέγαμε ότι είναι ένας ασταμάτητος αγώνας για επιτυχίες. Επίσης καταναλώνει πάρα πολύ χρόνο στην προσπάθειά του να κάνει κάτι τέλειο που τέλειο Όπως καταλαβαίνουμε με τον όρο τέλειο δεν υπάρχει. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε ατελείς, ατελή όντα.
Επομένως, ο τελειομανής άνθρωπος θυσιάζει την προσωπική του ζωή, την οικογένειά του, τον ύπνο του, τη σωματική και την ψυχική του υγεία, για να φτάσει στον επιθυμητό στόχο, που δεν είναι άλλο από την τελειότητα. Συνεχώς βλέπει λάθη. Όσο κι αν θεωρεί ο τελειομανής άνθρωπος κάτι ολοκληρωμένο.
Πάντα θα βρει κάτι που δε θα του αρέσει, που δε θα έχει γίνει σωστά, ενώ όλοι γύρω του δεν βλέπουν ότι έχει γίνει κάπου λάθος. Επομένως, κύριε Φιλιππόπουλε, η συνεπής, όπως καταλαβαίνετε, της τελειομανίας είναι αρκετές, τις οποίες βέβαια θα δούμε και παρακάτω.
Διάφορες μορφές τελειομανίας
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Θα μπορούσατε σε αυτό το σημείο να μας πείτε λίγο ποιες είναι οι μορφές της τελειομανίας;
Ιωάννα Σκλιάμη:
Κύριε Φιλιππόπουλε η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα και με βιβλιογραφικές αναφορές, υπάρχουν τρεις μορφές που αναφέρονται. Είναι η εσωτερικά κατευθυνόμενη τελειομανής άνθρωποι, δηλαδή η τελειομανία που προσανατολίζεται προς τον εαυτό. Το άτομο δηλαδή, τείνει να θέτει υψηλά προσωπικά πρότυπα επιτυχίας. Θεωρείται δηλαδή ότι σχετίζονται, θα λέγαμε, με αυξημένο κίνδυνο τα συγκεκριμένα άτομα να αναπτύξουν προβλήματα κατάθλιψης, ακόμα και νευρική ανορεξία.
Η δεύτερη μορφή είναι η εξωτερικά κατευθυνόμενη τελειομανείς άνθρωποι, δηλαδή η τελειομανία με άλλο προσανατολισμό σε συγκεκριμένη μορφή το άτομο αναμένει από τους άλλους ανθρώπους να είναι τέλειοι στις εργασιακές τους επιδόσεις και να πούμε ότι θεωρείται ότι σχετίζονται με προβλήματα, όπως είναι η ικανοποίηση από το γάμο τους, η σεξουαλική ζωή τους, αλλά και με το θυμό. Και η τρίτη μορφή είναι η κοινωνικά κατευθυνόμενη τελειομανείς άνθρωποι, δηλαδή είναι η κοινωνικά προδιαγεγραμμένη τελειομανία.
Εδώ το άτομο να πούμε πιστεύει ότι τα άλλα άτομα αναμένουν την τελειότητα για τον εαυτό τους. Θεωρείται εδώ πέρα να πούμε ότι σχετίζονται με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, ακόμη και με διατροφικές διαταραχές.
Ο φαύλος κύκλος
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Πάμε τώρα να δούμε ποιος είναι ο κύκλος ουσιαστικά της τελειομανίας, πως ξεκινάει η διαδικασία και που καταλήγει ουσιαστικά αυτός ο κύκλος τελειομανίας.
Ιωάννα Σκλιάμη:
Πολύ ωραία ερώτηση κύριε Φιλιππόπουλε. Εδώ να πούμε ότι αρχικά τα άτομα αρχικά θέτουν όπως είπαμε και προηγουμένως, υψηλούς και μη εύκολα πολλές φορές επιτεύξιμο στόχους. Αποτυγχάνουν στην πραγματοποίησή τους γιατί πολλές φορές δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν.
Ύστερα η πίεση που βιώνουν για την επίτευξη του στόχου και η αναπόφευκτη, θα λέγαμε συνεχής αποτυχία μειώνουν αυτά τα δύο την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα του ατόμου. Αυτό λοιπόν οδηγεί τα άτομα να είναι αυστηρά με τον εαυτό τους ακόμα περισσότερα, και να αυτο κατηγορούνται, με αποτέλεσμα την χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος και ίσως να έρχεται και η κατάθλιψη.
Παρατούν ολοκληρωτικά θα λέγαμε τους στόχους τους ως το κλείσιμο του κύκλου. Παρατάνε ολοκληρωτικά τους στόχους τους και θέτουν νέους καινούριους στόχους, με αποτέλεσμα ο κύκλος να ξαναρχίζει.
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Είναι ξεκάθαρο κυρία Σκλιάμη ότι ένας τελειομανής διακατέχεται από άγχος σχεδόν όλη την ημέρα, όταν σε όλους τους τομείς προσπαθεί να είναι τέλειος. Αυτό σίγουρα φέρνει ένα μόνιμο άγχος. Θα ήθελα να μας πείτε κάτι για αυτό και να μας το συνδέσετε με τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχική υγεία.
Ιωάννα Σκλιάμη:
Πολύ ωραία τοποθέτηση κύριε Φιλιππόπουλε, γιατί όντως οδηγεί σε υπερβολικό άγχος όλη αυτή η τελειομανία; Πως λοιπόν πάμε να δούμε πως η τελειομανία οδηγεί στο άγχος; Αρχικά υπάρχει ο φόβος αποτυχίας. Εδώ οι τελειομανείς άνθρωποι φοβούνται την αποτυχία, όπως προείπαμε, και ανησυχούν μήπως κάνουν λάθη. Αυτός λοιπόν ο φόβος μπορεί να προκαλέσει άγχος, καθώς προσπαθούν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι συνεχώς να αποφύγουν τα λάθη. Ακόμη, η υπερβολική σκέψη.
Τα άτομα με τελειομανία συχνά σκέφτονται, αναλύουν υπερβολικά θα λέγαμε, τις καταστάσεις, εστιάζοντας σε κάθε λεπτομέρεια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο άγχος, Καθώς πάντα οι άνθρωποι αυτοί ενδιαφέρονται να κάνουν τα πράγματα σωστά και μόνο σωστά. Υπάρχει βλέπουμε συμπεριφορά αποφυγής. Τι εννοούμε με αυτό; Για να αποφύγουν την οδύνη της αποτυχίας, όπως οι ίδιοι να πούμε, εκλαμβάνουν την αποτυχία.
Οι τελειομανείς λοιπόν, μπορεί να αποφύγουν να αναλάβουν νέα καθήκοντα. Αυτή η αποφυγή μπορεί να αυξήσει το άγχος, καθώς ενισχύει το φόβο τους να κάνουν λάθη. Όπως καταλαβαίνετε, δεν δέχονται το λάθος. Επίσης, βλέπουμε αυτοκριτική. Οι τελειομανείς άνθρωποι είναι συχνά πολύ επικριτικοί με τον εαυτό τους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σαφώς σε συναισθήματα ανεπάρκειας και υπερβολικό άγχος.
Βλέπουμε ότι υπάρχουν και κάποια σημάδια να πούμε κυρία Φιλιππόπουλε, όπως είναι η υπερβολική ανησυχία για λάθη που παρατηρείτε ένα τέτοιο σημάδι, η αναβλητικότητα δηλαδή, μπορεί να καθυστερήσουν εργασίες λόγω φόβου ότι δεν θα τις κάνουν τέλειες εργασίες Οδηγώντας λοιπόν σε αυξημένο άγχος. Να πώς έρχεται πάλι το άγχος στο προσκήνιο. Χρόνιο στρες.
Η συνεχής πίεση για να είναι κάποιος τέλειος μπορεί να οδηγήσει σε συνεχές άγχος και τέλος δυσκολία χαλάρωσης. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν χαλαρώνουν ποτέ. Δυσκολεύονται να χαλαρώσουν λόγω της επίμονης ανάγκης τους να ανταπεξέλθουν στους υψηλούς στόχους που έχουν θέσει. Επομένως, όπως καταλαβαίνουμε, οι επιπτώσεις της τελειομανίας στην ψυχική υγεία και Φιλιππόπουλε είναι αρκετές.
Αρχικά να πούμε στον επαγγελματικό τομέα η τελειομανία μπορεί να αποτελεί κίνητρο για συνεχή βελτίωση και απόδοση εξαιρετικών αποτελεσμάτων, Ωστόσο όμως να πούμε στην άλλη όχθη, η υπερβολική έμφαση στη λεπτομέρεια και η ανάγκη για να υπάρχει το αψεγάδιαστο αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις, υπερβολική κόπωση και χαμηλή ικανοποίηση από την εργασία.
Και αυτό γιατί πολλές φορές η προσπάθεια να αποφευχθούν τα λάθη γίνεται τόσο έντονη κ. Φιλιππόπουλε που παρεμποδίζει την καινοτομία και την ανάληψη ρίσκου, τα οποία είναι απαραίτητα στοιχεία για την πρόοδο και την ανάπτυξη.
Από την άλλη, στην προσωπική ζωή λοιπόν, μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις και την ευημερία; Όχι, Μπορεί θα τις επηρεάσει. Οι άνθρωποι που επιδιώκουν την τελειότητα, κύριε Φιλιππόπουλε, μπορεί να έχουν υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό τους και τους άλλους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε απογοητεύσεις, συγκρούσεις.
Η συνεχής λοιπόν αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι αρκετά καλό μπορεί να προκαλέσει αίσθημα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Είναι σημαντικό, κύριε Φιλιππόπουλε, να αναγνωρίσουμε τα όρια της τελειομανίας και να μάθουμε να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Πρώτα φυσικά τον εαυτό μας και μετά τους άλλους με τις ατέλειες. Αναζητώντας όμως την ισορροπία μεταξύ επιδίωξης και αποδοχής.
Χρήσιμες τεχνικές για χαλάρωση του φαινομένου
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Κυρία Σκλιάμη, θα ήθελα λίγο πριν κλείσουμε τη σημερινή μας συζήτηση, να φτάσουμε και στην τελευταία μου ερώτηση. Ουσιαστικά θα ήθελα από εσάς, βάσει της ειδικότητάς σας, να μας δώσετε κάποιες συμβουλές. Πώς μπορεί κάποιος τι μπορεί να κάνει για να μην είναι υποχείριο της τελειομανίας του;
Ιωάννα Σκλιάμη:
Πρώτο και κύριο κύριε Φιλιππόπουλε ξεκινάμε με μια λίστα από πράγματα που μας αγχώνουν. Καταγράφουμε τους φόβους μας, τους βλέπουμε, Δηλαδή βλέπουμε τι είναι αυτό που μας φοβίζει και προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε. Μαθαίνουμε να μην αναλωνόμαστε.
Σίγουρα πάντα θα έχουμε κάτι που μας απασχολεί, που μας προβληματίζει και θα τρώει σε εισαγωγικά, επιτρέψτε μου να πω τον πολύτιμο χρόνο μας. Επειδή λοιπόν ο χρόνος είναι χρυσός και πολύτιμος, καλό είναι να αναγνωρίζουμε πού τον αφιερώνουμε και πού όχι. Ό, τι και να κάνουμε, να το κάνουμε ή να μην το πολύ σκεφτόμαστε.
Κάποια πράγματα; Φυσικά όχι όλα. Είναι σημαντικό να μάθουμε να αποτυγχάνουμε, να ρισκάρουμε, ακόμα κι αν αποτύχουμε, κύριε Φιλιππόπουλε. Κάποιες φορές είναι καλύτερα να προσπαθήσουμε για κάτι παρά να μην κάνουμε τίποτα. Να το κάνουμε κι ας μη βγει δηλαδή, αρκεί να κάνουμε αυτό το μικρό βήμα. Επίσης, δεν χρειαζόμαστε την αναγνώριση των άλλων ανθρώπων.
Είναι σημαντικό να μάθουμε να μην μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, ό, τι και να κάνουμε δηλαδή να το κάνουμε για εμάς. Για να δούμε εμείς τα αποτελέσματα των πράξεων μας και τι μπορούμε να βελτιώσουμε, εμείς πρώτοι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την αξία μας και να είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας και μετά οι άλλοι.
Επίσης και πολύ σημαντικό να μην θέτουμε μεγάλες προσδοκίες. Μην είμαστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας. Οι μεγάλες προσδοκίες να πούμε φυσικά ότι προκαλούν υπερβολικό άγχος. Να είμαστε ρεαλιστές και να θέτουμε στόχους με βάση τις δυνατότητές μας. και κλείνοντας κύριε Φιλιππόπουλος να πω ότι και να θυμόμαστε και σε όλους τους φίλους μας ακροατές που μας ακούνε ότι ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Γιατί ξέρετε κύριε Παπαδόπουλε, αυτή η προσπάθεια που αναφέραμε παραπάνω, αυτή η προσπάθεια που θα κάνουμε κάτι για κάτι άλλο, μπορεί να αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν δεν είναι τέλεια. Περιορίζοντας όμως έτσι με αυτόν τον τρόπο το συναίσθημα να πούμε που πάλι η φύγη. Και ενισχύοντας έτσι την φροντίδα, την εκτίμηση και την αγάπη για τον εαυτό.
Επίλογος
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Έτσι λοιπόν φτάσαμε κυρία Σκλιάμη και στο τέλος αυτού του επεισοδίου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά που ήσασταν μαζί και θα ανανεώσουμε τον ραντεβού μας για το 13ο στη σειρά podcast. Ευχαριστώ πολύ! Καλό απόγευμα!
Ιωάννα Σκλιάμη:
Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ με τη σειρά μου κύριε Φιλιππόπουλε καλό σας απόγευμα! Γεια σας!
