Ακούστε το podcast
Τι θα συζητήσουμε
Η διαιτολογία δεν είναι απλά θερμίδες και κανόνες, αλλά και διασκεδαστικές ιστορίες, πραγματικές καταστάσεις και πολύ χιούμορ! Εδώ θα μιλήσουμε για τη σχέση μας με το φαγητό και πώς αυτή μπορεί να βελτιωθεί, ενώ θα δώσουμε απαντήσεις σε καυτά θέματα που όλοι αναρωτιόμαστε. Σήμερα, μιλάμε για το φαινόμενο της διατροφής σαν παζάρι!
Πόσες φορές διαπραγματευόμαστε τα ‘παραπανίσια’ κομματάκια και τις λιχουδιές; Και πώς μπορούμε να αποφύγουμε το παζάρεμα και να βρούμε μια ισορροπία που μας κάνει χαρούμενους και υγιείς; Στο επεισόδιο αυτό, θα εξερευνήσουμε τις αστείες αλλά και σοβαρές πτυχές των διαπραγματεύσεων με τη διατροφή και θα δούμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε την προσέγγισή μας!
Απομαγνητοφώνηση
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Καλώς ήλθατε στα podcast επεισόδια της LarnHealth, τον απόλυτο προορισμό γνώσης και ενημέρωσης σε θέματα που αφορούν τον τομέα της υγείας, ευεξίας, αυτοβελτίωσης και γονεϊκότητας. Στην LearnHealth πιστεύουμε πως η καλή υγεία, η ατομική ανάπτυξη, η βελτίωση των προσωπικών και επαγγελματικών σχέσεων.
Όλα ξεκινάνε από τη γνώση και τη σωστή ενημέρωση. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας καθώς και να ενημερωθείτε σωστά από το να συνδεθείτε με έναν επαγγελματία υγείας με εξειδίκευση σε έναν από τους παραπάνω κλάδους.
Είμαι ο Διονύσης Φιλιππόπουλος, συνιδρυτής και project manager της Learnhealth, όπου στο σημερινό μας επεισόδιο θα έχουμε μαζί μας την κυρία Χριστίνα Καρτσωνάκη και την κυρία Καλατζή Μαρία θα δώσω το λόγο για αρχή στην κυρία Καρτσωνάκη.
Εισαγωγή
Σε αυτό το σημείο βασικά πριν ξεκινήσουμε θα ήθελα να ενημερώσω το κοινό, επειδή με την κυρία Καρτσωνάκη και με την κυρία Καλατζή συνεργαζόμαστε αρκετό καιρό, θα συνεχίσουμε το διάλογό μας στον ενικό. Οπότε. Χριστίνα καλησπέρα.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Καλησπέρα Διονύση. Καλησπέρα Μαρία.
Καλατζή Μαρία
Καλησπέρα και από εμένα.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Λοιπόν σε αυτό το σημείο πριν ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για εσάς για να σας γνωρίσει το κοινό.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Είμαι η Χριστίνα Καρτσωνάκη, Διαιτολόγος Διατροφολόγος με ειδίκευση στην Ψυχολογία της Διατροφής. Είμαι πιστοποιημένη health and wellness coach και ιδιοκτήτρια του κέντρου διατροφής Body Heal & Balance στο μετρό Κατεχάκη.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Μαρία πες μας και συ σε παρακαλώ.
Καλατζή Μαρία
Είμαι η Μαρία Καλαντζή, Διαιτολόγος Διατροφολόγος, NLP Ambassador και συνεργάτης του Body Heal & Balance. Είμαι χρόνια στον χώρο και τα τελευταία χρόνια διατηρώ γραφείο διαιτολογίας στο κέντρο του Πειραιά.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Με τα βιογραφικά σας ήδη έχω στο μυαλό μου τα επόμενα 5 podcast αλλά μη τα συζητήσω. Ας ξεκινήσουμε με το σημερινό μας γιατί μίλησες για ψυχολογία της διατροφής. Προσωπικά γνωρίζω ότι είναι ένα τεράστιο θέμα και είναι για μένα η βάση για να λυθούν πάρα πολλά διατροφικά προβλήματα και προβληματισμοί στο σημερινό μας επεισόδιο.
Θα συζητήσουμε για την αντιμετώπιση της διαιτολογίας σαν παζάρι. Σαν εισαγωγή λοιπόν σε αυτό το podcast θα ακούσετε έναν υποθετικό χιουμοριστικό διάλογο. Είναι κάτι το οποίο δεν έχουμε ξανακάνει στα podcast μας, αλλά ταιριάζει πάρα πάρα πολύ στο θέμα το σημερινό και στα υπόλοιπα που θα συζητήσουμε με την Χριστίνα και με την Μαρία. Πάμε λοιπόν να ακούσουμε τον διάλογο και θα συνεχίσουμε μετά την συζήτησή μας.
Χιουμοριστικός διάλογος
Καλατζή Μαρία
Λοιπόν γιατρέ, πόσες θερμίδες την ημέρα; Κοίτα να κλείσουμε γύρω στις δύο χιλιάδες, άντε το πολύ δυόμισι. Να μην είμαστε και τσιγκούνηδες.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
2.500 θερμίδες κάπως μου φαίνεται. Κοίτα να δεις, θα σου κάνω μια καλύτερη τιμή. Θα το πάμε στα 1.800 για να μην πεις ότι είσαι άδικο.
Καλατζή Μαρία
1.800. Άδικο είναι ρε γιατρέ και εγώ θα πεινάω. Δεν πάω στις δύο χιλιάδες να βάλω και δύο κομματάκια σοκολάτας το απόγευμα.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
200 θερμίδες παραπάνω ΟΚ, αλλά για να τις βάλουμε θα συμφωνήσουμε ότι θα κάνεις λίγη άσκηση.
Καλατζή Μαρία
Ωραία έκλεισε. Θα περπατάω μέχρι το σουπερμάρκετ, αλλά βάλε και λίγο ψωμάκι στο μεσημεριανό.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Ένα μικρό κομμάτι μην ανέβηκε η ζυγαριά ψηλά.
Καλατζή Μαρία
Έκλεισε γιατρέ, Μιλάμε για το επόμενό μας ραντεβού και θα φέρω προσφορές και από άλλους διαιτολόγους να σου πω πώς πάνε με τις θερμίδες τους.
Διαπραγματεύοντας τη διατροφή
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Χμμ… Λοιπόν! Συγγνώμη για το γέλιο, αλλά ταυτίστηκα ήδη με το ηχητικό που άκουσα. Μια συνάδελφός σας ήδη αν θα ακούσει το επεισόδιο θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Είναι το δικό μου σοκοφρέτακι. Έτσι το αναφέρω.
Ήταν διαπραγμάτευση στο πως θα μπορέσω να βάλω ένα κομμάτι σοκολάτας μέσα στη μέρα μου. Ήταν αδιαπραγμάτευτο . Η αλήθεια είναι ότι την έπεισα. Πάμε να δούμε λοιπόν τώρα όμως την ουσία. Και εδώ θα θελα να ρωτήσω τη Χριστίνα να μου απαντήσει στο γιατί πολλοί από εμάς βλέπουμε τη διατροφή σαν μια διαδικασία διαπραγμάτευσης. Πού οφείλεται αυτό πιστεύεις;
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Η διατροφή και η σχέση με το φαγητό επηρεάζεται πολύ από την κουλτούρα και τα συναισθήματά μας. Αν δούμε πώς είναι δομημένος ο τρόπος ζωής μας, υπάρχει πάντα το φαγητό, το οποίο συσχετίζεται με ένα συναίσθημα. Για παράδειγμα, παντρευόμαστε από τη χαρά μας, τρώμε, χωρίζουμε από τη στενοχώρια μας. Τρώμε. Θα έχεις δει κι εσύ, φαντάζομαι. Θα έχετε δει τις γνωστές ταινίες που χωρίζει η πρωταγωνίστρια και είναι με έναν κουβά παγωτό μπροστά στην τηλεόραση για να καλύψει τον πόνο της. Πεθαίνουμε.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Το έχουμε δει, το έχουμε ζήσει αντίστοιχα. Τι να πω;
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Σωστό. Πεθαίνουμε, τρώνε οι άλλοι. Ακόμα δηλαδή και στο θάνατο. Το τραπέζι και το φαγητό είναι μια συνήθεια η οποία μας κάνει να αισθανόμαστε και να ερχόμαστε πιο κοντά. Όλα αυτά λοιπόν αυτομάτως κάνουν το φαγητό σαν μια ανταμοιβή ή μια παρηγοριά, οπότε τον περιορισμό και τη δίαιτα την κάνουν μια τιμωρία.
Όταν λοιπόν ο άνθρωπος θέλει να κερδίσει κάτι, μπαίνει στη διαδικασία του να παζαρέψει το λίγο παραπάνω. Και βέβαια σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει. Όλοι θέλουμε να κερδίζουμε. Άρα στο παζάρι. Διατροφή Διαιτώμενος Διαιτολόγος. Σίγουρα ο διαιτώμενος θέλει να κερδίσει.
Καλατζή Μαρία
Συμφωνώ απόλυτα Χριστίνα μαζί σου και θα ήθελα να προσθέσω ότι αυτό κρατάει από πολύ παλιά. Όλοι μας έχουμε βιώματα στο μυαλό μας ότι φαε θα φας γλυκό όταν θα κάνεις τα μαθήματά σου για να φας γλυκό ή ξερω γώ. Και από την άλλη πλευρά τα παιδιά ακόμα σε πολύ μικρή ηλικία διαπραγματεύονται για να. Για να πλύνουν τα δόντια τους θα πρέπει να τους δώσεις μετά ένα σοκολατάκι. Οπότε αυτό είναι πολύ βίωμα που ξεκινάει από την πολύ παιδική μας ηλικία.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Μάλλον ακόμα πιο παλιά μπορούμε να το πιάσουμε ήδη από τους παλαιολιθικά χρόνους. Το ένστικτο της επιβίωσης, ο φόβος της πείνας, μα που είναι πλέον γραμμένος στο DNA μας. Πως ενεργοποιεί όλη αυτή την ανάγκη για παζάρι για επιβίωση;
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Εγώ θα προσθέσω από τη μεριά μου μη επιστημονικά λοιπόν, ότι αυτή η διαπραγμάτευση πολλές φορές είναι μια απόλαυση και είναι ένας τρόπος με τον οποίο θέλουμε να νιώθουμε. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία, ότι μέσα σε αυτό που έρχεται, που μας τρομάζει στην αρχή, ότι θα είναι πολύ πιεστικό πριν ξεκινήσει βάζουμε μικρά παραθυράκια ευχαρίστησης.
Μέσα από την απάντηση σας, μου δημιουργείτε το επόμενο ερώτημα που δεν ήταν προγραμματισμένο να το κάνω, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ βασικό. Λοιπόν δεν θα σχολιάσω. Καταρχάς να πω στο κοινό μας για άλλη μια φορά ότι εμείς έχουμε τη χαρά να βρισκόμαστε από κοντά κάνοντας αυτό το podcast, οπότε έχουμε και κάποιες χιουμοριστικές στιγμές.
Cheat Day
Ναι Χριστίνα, δεν χρειάζεται να το γράψεις τόσο μεγάλο για να το δω. Παρόλα αυτά με βοήθησες! Χριστίνα σε ευχαριστώ! Ο λόγος πάει στη Μαρία. Πες μου λίγο σε παρακαλώ αν με το προηγούμενο που είπαμε συνδέεται ουσιαστικά και η έννοια που έχουμε ακούσει αρκετές φορές το Cheat Day και τι σημαίνει.
Καλατζή Μαρία
Φυσικά και η έννοια cheat day ή cheat meal που το ακούμε πολλές φορές, είναι και αυτός ένας αμυντικός μηχανισμός. Όλοι ψάχνουμε κάποιες ημέρες εξαιρέσεις ή έξτρα φαγητό ως ανταμοιβή ή να κλέβουμε κάτι κατά τη διάρκεια της διατροφής μας με τη λογική ότι το αξίζουν πολύ συχνά, συνειδητά ή ασυνείδητα κάποιος που μπορεί κάποιες μέρες να τα έχει πάει καλά σε μια διατροφή, νιώθει ότι αξίζει μια ανταμοιβή.
Αυτές οι συμπεριφορές είναι φυσιολογικές, αφού οι περισσότεροι θέλουμε να νιώθουμε ότι έχουμε κάποια ελευθερία. Και αυτό είναι ανθρώπινο. Ο εγκέφαλος Αντιδράσεις σε αυστηρούς περιορισμούς. Δημιουργώντας επιθυμία για λιχουδιές. Όταν η διατροφή γίνεται πάρα πολύ αυστηρή, τότε είναι λογικό να ψάχνουμε κενά στους κανόνες και να τηρείς για να μπορέσουμε να τηρήσουμε μια ισορροπία.
Συναισθηματικοί παράγοντες
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Από την αρχή του podcast, όταν ακούσαμε τις ειδικότητες σας κράτησα το κομμάτι της συναισθηματικής διατροφής. Είναι δεδομένο ότι πάρα πολλές αντιδράσεις μας στον τρόπο με τον οποίο τρεφόμαστε είτε που φεύγουμε από το πλάνο, πολλές φορές σχετίζεται με τα συναισθήματά μας της κάθε περιόδου.
Δηλαδή τι είναι αυτό; Θετικό συναίσθημα είτε αρνητικό συναίσθημα; Θεωρώ αν και είναι η ερώτηση που σου κάνω, θέλω να μου το επιβεβαιώσεις. Χριστίνα Αν. Στο κομμάτι του παζαρέματος. Παίζουν ρόλο και οι συναισθηματικοί παράγοντες Και φυσικά πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον να αναγνωρίσει και να διαχειριστεί τέτοιες τάσεις.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Όπως είπες Διονύση, πολύ σωστά οι περισσότεροι, όλοι μας θα πω εγώ, βάζοντας και εμάς μέσα που βρισκόμαστε σε αυτή την αίθουσα. Συνδέουμε το φαγητό με συναισθήματα είτε θετικά είτε αρνητικά. Μπορεί να φάμε γιατί χαιρόμαστε ή γιατί είμαστε ικανοποιημένοι, αλλά μπορούμε να φάμε γιατί θέλουμε να διαχειριστούμε τη θλίψη, τον πόνο, την αγωνία.
Έρευνες λένε μάλιστα ότι και η βαρεμάρα, η ανία είναι ένας συναισθηματικός λόγος που μας κάνει να οδηγούμαστε στο συναισθηματικό φαγητό. Αυτό που θα πρότεινα εγώ λοιπόν, για να μπορέσουμε να αρχίσουμε να κόβουμε αυτούς τους δεσμούς μεταξύ συναισθηματικού φαγητού και συναισθημάτων, είναι να αρχίσουμε να παρατηρούμε τον εαυτό μας.
Η αυτοπαρατήρηση είναι το πρώτο και το πιο βασικό εργαλείο. Το λέω και συνέχεια στους διερχόμενους στο γραφείο μου. Αυτοπαρατήρηση το ξέρω. Είναι ενοχλητικό αυτό το τετραδιάκι ή αυτή η σελίδα που σας δίνουμε για την καταγραφή των τροφών που καταναλώνετε. Είναι εκνευριστικό, αλλά είναι η μόνη λύση για να δούμε τι πραγματικά κάνουμε.
Οπότε ένας τρόπος είναι η καταγραφή του τι τρώμε και του τι αισθανόμαστε αντίστοιχα. Ακόμα, μπορούμε να αρχίσουμε να ασχολούμαστε με το κομμάτι της αυτοφροντίδας, δηλαδή να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας που μας ωθούν στο να φάμε και να μπορέσουμε να τα εκτονώσουμε με κάποιον διαφορετικό τρόπο.
Μπορούμε να τα εκτονώσουμε με τη σωματική άσκηση. Είναι ότι το καλύτερο. Μπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Αυτό που προτείνω πάντα είναι όταν θα είστε σε μία φάση που θα είστε λίγο πιο καλά συναισθηματικά. Πάρτε μια κόλλα χαρτί και γράψτε τι σας αρέσει να κάνετε. Έτσι, όταν έρθει η δύσκολη στιγμή να έχετε πολλά όπλα στη φαρέτρα σας.
Εδώ θα συμπληρώσω σ αυτά που είπες. Μάλλον δεν θα συμπληρώσω. Θα επιβεβαιώσω από προσωπική εμπειρία το πόσες φορές σε μία, σε μία πίεση νιώθεις ότι αν φάω σοκολάτα για παράδειγμα, θα νιώσω καλύτερα και αμέσως μετά το συναίσθημα αυτό, όταν περάσει η ένταση του συναισθήματος, αυτού μένει το συναίσθημα των τύψεων για αυτό που έφαγα και ουσιαστικά τελικά το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.
Κάπως έτσι, αν το καλοσκεφτείς, πυροδοτούνται και οι κύκλοι υπερφαγίας. Στην ουσία τι γίνεται. Δεν αισθανόμαστε καλά. Θέλουμε να πάρουμε ένα θετικό συναίσθημα. Τρώμε γλυκό, πολύ γλυκό. Άλλωστε ξέρουμε ότι η σοκολάτα μας βοηθάει να κρίνουμε σεροτονίνη και γενικότερα ενδορφίνες, ορμόνες της χαράς.
Και στην πορεία, όταν συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε κάνει και δούμε τις σακούλες και τα χαρτιά μπροστά μας από τη σοκολάτα, τις συσκευασίες, τότε καταλαβαίνουμε ότι έχουμε φάει παραπάνω από ότι θα θέλαμε. Και αρχίζουν οι τύψεις και έτσι πυροδοτείται ένας φαύλος κύκλος που μπορεί να μας οδηγήσει σε διατροφικές διαταραχές.
Συναισθηματικό φαγητό
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Θα πάρω πάσα σε αυτό που είπες και είναι σίγουρα ένα από τα επόμενα podcast μας. Οι διατροφικές διαταραχές είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Γνωρίζω ότι είναι πάνω στην ειδικότητά σου Χριστίνα
Καλατζή Μαρία
Εγώ θα ήθελα να συμπληρώσω όσον αφορά αυτή την ανάγκη κάποιος να φάει κάτι και μετά θα έχει τύψεις. Την ώρα λοιπόν την κρίσιμη που έχει την ανάγκη να καταναλώσει κάτι, να κάνει ένα βήμα πίσω, να σκεφτεί, να μετρήσει. Τι να σας πω; Να μετρήσει μέχρι το δέκα.
Να σκεφτεί. Το έχω ανάγκη, το θέλω, το τρώω επειδή είναι εκεί, το τρώω επειδή είναι μια συνήθεια. Και είμαι σίγουρη ότι πάνω από το 90% των ατόμων που θα κάνουν εκείνη την κρίσιμη στιγμή πίσω, το πιο πιθανόν είναι τελικά να αποτρέψουμε αυτή την την κατανάλωση.
Και είναι και μια πολύ καλή διατροφική εκπαίδευση για τον εαυτό μας. Να δούμε τελικά πότε πραγματικά έχουμε ανάγκη κάτι που είπαμε πριν ή το κάνουμε καθαρά για λόγους συνήθειας.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Αυτή η μέθοδο που είπες Μαρία έχει να κάνει με την παρόρμηση και όντως έχεις πάρα πολύ μεγάλο δίκιο Αν εκείνη τη στιγμή αρχίζουμε από μέσα μας και μετράμε. Συνήθως κατά 70% των περιπτώσεων. Ξεχνάμε τι θέλουμε να κάνουμε, οπότε μετά γυρίζουμε στην καθημερινότητά μας χωρίς να έχουμε φάει.
Ωστόσο, εδώ ίσως πρέπει να αναφέρουμε και το κομμάτι της βιολογικής και της συναισθηματικής πείνας. Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά τα οποία νιώθουμε όταν πεινάμε πραγματικά βιολογικά και ποια είναι αυτά όταν στην ουσία μας πιάνουν; Η παρόρμηση του να φάω συναισθηματικό φαγητό.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Θα περάσω λοιπόν στην επόμενη ερώτησή μου και θα απευθύνω τον λόγο στην Μαρία. Φυσικά εννοείται ότι αν Χριστίνα θέλεις να πάρεις το λόγο και εσύ να συμπληρώσεις κάτι, εννοείται ότι αυτό είναι εφικτό.
Ήθελα να σε ρωτήσω λοιπόν Μαρία, αν πιστεύεις ότι όλη αυτή η διαδικασία του παζαριού μακροπρόθεσμα δημιουργεί μια ανθυγιεινή σχέση με το φαγητό και τι αποτελέσματα μπορεί να έχει στο μέλλον;
Καλατζή Μαρία
Πολύ πιθανόν λοιπόν, η συνεχής διαπραγμάτευση θερμίδων και φαγητών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ανθυγιεινή σχέση με το φαγητό. Όταν αρχίζουμε και αντιμετωπίζουμε τη διατροφή σαν μάχη, το φαγητό γίνεται κάτι που πρέπει να κερδίσουμε και δεν το απολαμβάνουμε πραγματικά. Μπορεί να δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα.
Έτσι, μακροπρόθεσμα, αυτή η προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει συναισθηματική φόρτιση γύρω από την κατανάλωση του φαγητού, να οδηγήσει σε ενοχές και να δυσκολέψει την ανάπτυξη μιας σταθερής και υγιούς διατροφικής ρουτίνας.
Οπότε καλό είναι ο στόχος του καθένα μας να είναι να δούμε το φαγητό σαν κάτι φυσικό και ισορροπημένο, χωρίς ενοχές και υπερβολές.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Πριν περάσω στην επόμενη ερώτησή μου Χριστίνα, θέλω να σε ρωτήσω αν τελικά όντως θες να συμπληρώσεις κάτι σε αυτό.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Απλά αυτό που πάντα λέω και στους δικούς μου διαιτολόγους στο γραφείο. Να ξεκινήσουμε πρώτα από το βασικό ρόλο του φαγητού. Να ξεχάσουμε την ανταμοιβή τιμωρία και να δούμε τελικά ποιος είναι ο ρόλος του φαγητού. Ο ρόλος του φαγητού είναι η θρέψη.
Αν παρομοιάσουμε τον εαυτό μας με ένα αυτοκίνητο. Το φαγητό. Τι είναι η βενζίνη; Είναι δηλαδή αυτό που μας κινεί, που μας δίνει ενέργεια. Και μετά να αρχίσουμε να δίνουμε άλλους τίτλους στο φαγητό.
Σχετικά με το συναίσθημα και σχετικά με τις άλλες μας ανάγκες.
Μιλώντας λοιπόν σήμερα στο σημερινό μας επεισόδιο για τη διαπραγμάτευση, το συναντάτε συχνά αυτό στους πελάτες σας.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Κοίτα, υπάρχουν πάρα πολλές κατηγορίες πελατών. Γι αυτό υπάρχει και η εξατομικευμένη προσέγγιση. Αλλά είναι σύνηθες, ειδικά σε άτομα που έχουν ταλαιπωρηθεί με πολλές και πολλές δίαιτες. Έχουν επισκεφτεί πολλούς ειδικούς που έχουν κάνει και έχουν χρησιμοποιήσει πολλές μεθόδους αδυνατίσματος για να φτάσουν στο τελικό βάρος.
Συνήθως το παζάρι κάνει την εμφάνισή του. Πρακτικά όμως, αφού είπαμε και πριν ότι να βγάλουμε λίγο τις ταμπέλες από το φαγητό. Πάμε να δούμε πρακτικά τι μπορεί να κάνει κάποιος ώστε να σταματήσει αυτή η διαδικασία.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Σας ευχαριστώ πολύ για την επόμενη ερώτηση που έκανα, οπότε συνέχισε και απάντησέ μου σε παρακαλώ.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Λοιπόν, πάμε να δούμε λίγο πρακτικά κάποια εργαλεία. Το πρώτο εργαλείο και το βασικότερο είναι η συνειδητότητα. Στο εδώ και στο τώρα. Να βρίσκεστε στο παρόν. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ακόμα και όταν τρώμε, το εργαλείο ονομάζεται mindful eating. Δηλαδή ουσιαστικά είναι η ενσυνείδητη διατροφή.
Να μπορεί κάποιος να τρώει αργά, να το απολαμβάνει το φαγητό, να δίνει χρόνο, χρόνο στο σώμα μας ώστε να αναγνωρίσει το πότε χόρτασε και γιατί. Η ενσυνείδητη διατροφή είναι ιδανικό να γίνεται όταν δεν υπάρχουν οθόνες. Δηλαδή αφήνουμε την τηλεόραση και αφήνουμε το κινητό σε κάποιο άλλο δωμάτιο και απολαμβάνουμε το γεύμα μας.
Επίσης έχουμε πει για ρεαλιστικούς στόχους. Το λένε συνέχεια οι διαιτολόγοι στα γραφεία τους, το λέμε και εμείς. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα πρέπει οι στόχοι μας να είναι εφικτοί. Τέλος, η διατροφική εκπαίδευση. Δεν μας ενδιαφέρει μόνο να χάσουμε βάρος. Μας ενδιαφέρει να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με το φαγητό. Άρα πρέπει να ξέρουμε τι τρώμε, γιατί το τρώμε και τι μας προσφέρει. Μαρία.
Καλατζή Μαρία
Εγώ θα ήθελα να τονίσω αυτό που είπες Χριστίνα, ότι οι στόχοι να είναι ρεαλιστικοί. Πάρα πολλές φορές και εσύ θα έχεις παρατηρήσει με τους διαιτώμενους μας οι πρώτες κουβέντες που λένε στο γραφείο είναι. Βάλε μου κάτι αυστηρό να τα χάσω γρήγορα και που και αυτό η διάρκεια του γρήγορα και να το χάσω.
Και να ακολουθείς ένα αυστηρό πρόγραμμα είναι δεν είναι μιας βδομάδας και είναι πολύ σύνηθες ακόμα και σε μια διατροφή πολύ ισορροπημένη. Είναι πολύ σύνηθες η πρώτη εβδομάδα να πηγαίνει καλά, η δεύτερη όμως να μην πηγαίνει, οπότε πρέπει να ψάξουμε την αιτία πιο βαθιά και γι αυτό καταλήγουμε. Βάλτε ρεαλιστικούς διατροφικούς στόχους.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Η αλήθεια είναι ότι στο κομμάτι των στόχων θα θελα να πω πάρα πολλά και ειδικά για τους ρεαλιστικούς όπως το ανέφερες, πολύ σωστά θα γίνει αυτό πλέον στο κομμάτι του diet coaching. Μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με την κλασική διαλογική προσέγγιση.
Οι στόχοι έχουν συγκεκριμένο εργαλείο. Χρησιμοποιούμε το smart, το εργαλείο δηλαδή που βάζει συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους, όπως γίνεται και στις επιχειρήσεις. Τέλος Μαρία μου δίνεις αφορμή να αναφερθώ σε κάτι πολύ σημαντικό. Παιδιά ο περιορισμός προκαλεί υπερφαγίας.
Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι άτομα τα οποία στην πορεία απέκτησαν μια διατροφική διαταραχή ή άρχισαν να έχουν πιο έντονο την ανάγκη για συναισθηματικό φαγητό, ξεκίνησαν από περιορισμό.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Εδώ θα κάνω μια παρέμβαση εγώ όσον αφορά την ειδικότητα μου και γι αυτό σας είπα στην αρχή ότι έβγαλα ήδη τα επόμενα τρία podcast που θα συζητήσουμε. Έχει να κάνει με τους ρεαλιστικούς στόχους. Γιατί; Γιατί υπάρχουν περιπτώσεις όπως στο άθλημα στο οποίο είμαι προπονητής, όπου κάποιες φορές πρέπει να είναι πολύ πιο πιεστικό.
Ο χρόνος πιέζει στο να κρατήσουμε κάποια κιλά ή να χάσουμε κάποια κιλά, Οπότε είναι και αυτό ένα μεγάλο θέμα συζήτησης. Ένα τεράστιο θέμα συζήτησης και αγγίζει πάρα πολύ κόσμο. Σίγουρα όλους τους αθλητές οι οποίοι ασχολούνται με τα μαχητικά αθλήματα και με αθλήματα τα οποία έχουν να κάνουν με ζύγισης πριν από τους αγώνες.
Η διατήρηση του βάρους που είναι ίσως το πιο εύκολο, το πιο βατό για έναν αθλητή. Γιατί αθλητής σημαίνει έχω μπει και πρωταθλητής συγκεκριμένα, περισσότερο έχω μπει σε κάποια μοτίβα, έχω μπει σε κάποια στάνταρ και είναι πιο εύκολο να τα ακολουθήσω.
Τι γίνεται στην περίπτωση όμως που θα χρειαστεί να έχω μια μεγάλη απώλεια βάρους πολύ σύντομα; Τους κινδύνους και αν υπάρχουν σωστοί και υγιείς τρόποι αυτό να γίνει. Ποιοι είναι αυτοί; Ένα τεράστιο θέμα.
Το αναφέρω τώρα εδώ γιατί μου δώσατε πάσα σε αυτά που είπα προηγουμένως. Το κρατάμε και σίγουρα θα το αναλύσουμε σε κάποιο επόμενο podcast. Μιλάμε πάντα λοιπόν για τους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο στόχο και κάποιο deadline, έτσι δεν είναι;
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Μιλάμε, κάθε περίπτωση είναι εξατομικευμένη. Οι αθλητές ανάλογα με τους στόχους που έχουν, θέλουν διαφορετική διαχείριση. Οι άνθρωποι που θέλουν να χάσουν βάρος Θέλουν διαφορετική διαχείριση. Τα παιδιά θέλουν διαφορετική, οπότε δεν μπορούμε να βάλουμε κατηγορίες. Απλά μιλάμε για όσους έχουν σαν ανάγκη το συναισθηματικό φαγητό.
Η σημασία της αυτοπειθαρχίας
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Η επόμενη ερώτησή μου είναι στο πως μπορούμε να ενισχύσουμε την αυτοπειθαρχία μας ώστε να σταματήσουμε να παζαρεύουμε συνεχώς τα γεύματα και τις θερμίδες μας. Θα δώσω το λόγο στη Μαρία.
Καλατζή Μαρία
Την αυτοπειθαρχία λοιπόν θα πρέπει να τον δούμε, να την δούμε σαν ένα μυ που χρειάζεται συνεχώς εξάσκηση. Ένας τρόπος να ενισχύσουμε την αυτοπειθαρχία μας είναι να θέτουμε, όπως είπαμε, εφικτούς στόχους, να μειώνουμε σταδιακά τις μερίδες ή τις λιχουδιές μας, τα τσιμπολογήματα μας που συνηθίζουμε συνήθως να διαπραγματευόμαστε είτε με το διαιτολόγο μας είτε και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο στόχος μας δεν θα φαίνεται υπερβολικά περιοριστικός.
Ακόμα, είναι σημαντικό να κρατάμε μια ισορροπημένη προσέγγιση. Όταν δεν υπάρχει πίεση για απόλυτη τελειότητα στη διατροφή, είναι πιο εύκολο να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι στο πλάνο, στο διατροφικό πλάνο. Ένα άλλο εργαλείο είναι η καταγραφή της προόδου μας.
Ακόμα και πολύ μικρές επιτυχίες μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση μας και να μειώσουν την ανάγκη για διαπραγματεύσεις. Θα μπορούσε, ας πούμε κάποιος, έναν πολύ απλό ρεαλιστικό στόχο είναι να πίνει περισσότερο νερό.
Υπάρχουν μάλιστα και πάρα πολλά ημερολόγια που κυκλοφορούν στην αγορά ή και εφαρμογές που σημειώνουμε το πόσο πολύ νερό ήπιαμε ή δεν ήπιαμε. Πετυχαίνοντας λοιπόν αυτόν τον μικρό στόχο που σας ανέφερα σαν παράδειγμα, ενισχύουμε πάρα πολύ την αυτοπεποίθηση μας και το αίσθημα για να προχωρήσουμε στην προσπάθεια μας.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Εγώ θα μείνω λίγο στο Μικρές επιτυχίες. Οι άνθρωποι δεν έχουμε μάθει να γιορτάζουμε τις μικρές επιτυχίες. Θέλουμε πάντα να δούμε στη ζυγαριά μια φοβερή απώλεια και ξεχνάμε να παρατηρήσουμε το σώμα μας.
Μικρή επιτυχία είναι να αλλάξουμε νούμερο στα ρούχα ή να φοράμε καλύτερα στο παντελόνι μας. Μικρή επιτυχία είναι να είμαστε καλύτερα ενυδατωμένη όπως είπες. Πολύ ωραία με το νερό. Μικρή επιτυχία είναι να ανεβαίνουμε τη σκάλα χωρίς να λαχανιάζουν. Όλα αυτά λοιπόν είναι ρεαλιστικοί στόχοι που μπορούν λίγο να μας τραβήξουν την προσοχή από το παζάρεμα και την τροφή.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Σε αυτό που μόλις ανέφερες Χριστίνα θα συμφωνήσω απόλυτα. Από την εποχή που σταμάτησα να ζυγίζουμε για τους για τις ανάγκες των αγώνων, το πρώτο πράγμα που κοίταγα να πετύχω είναι η εικόνα μου στον καθρέφτη.
Σταμάτησα να έχω αγκαλιά τη ζυγαριά μου γιατί γνωρίζουμε πάρα πολύ. Και εδώ να βάλω και μια παράμετρο ακόμα. Ότι ένας άνθρωπος ο οποίος ασκείται και γυμνάζεται σε υψηλό επίπεδο αυξάνοντας τη δική του μάζα, το τι γράφει η ζυγαριά με την απώλεια του βάρους δεν είναι πάντα το απόλυτο.
Οπότε θα συμφωνήσω απόλυτα. Εγώ. Το κάνω ήδη. Μαρία θέλεις να συμπληρώσεις κάτι από ότι κατάλαβα;
Καλατζή Μαρία
Ναι. Θα ήθελα να πω κάτι παιδιά ό, τι και να λέει η ζυγαριά, ό, τι και να λένε οι γύρω σας, πιστεύω ότι τη μοναδική αλήθεια την λένε τα ρούχα σας.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Ναι, ναι, το τζιν θα έλεγα προς το παρόν. Γιατί και εδώ τα τζιν ή ρούχα τα οποία είναι στενά διότι το κλασικό, θα ταυτιστούν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν πάρει κιλά κατά περιόδους. Το έχω κάνει πάρα πολλές φορές.
Το μεγαλύτερο μου το είχε πει κάποτε κάπως σταμάτα όταν παίρνεις κιλά να φοράς φόρμες, γιατί είναι αυτές οι οποίες δεν θα σου δείξουν ποτέ το τι συμβαίνει, ενώ όταν έχει το κουμπάκι στη μέση και ζορίσουν τα πράγματα αλλάζουν όλα.
Καλατζή Μαρία
Πολύ σωστό αυτό που αναφέρεις. Να ξέρεις πάρα πολύ. Κόσμος την πάτησε σε εισαγωγικά την περίοδο της καραντίνας που ήμασταν στα σπίτια μας, με τις πιτζάμες μας, με τις φόρμες μας. Δεν βγαίναμε έξω, δεν ντυνόμασταν. Και όταν χρειάστηκε λοιπόν να φορέσουμε παντελονάκι, συνειδητοποιήσαμε τι ακριβώς έχει γίνει.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Θα προσθέσω κάτι. Πάντα λέω δεν υπάρχει πιο ακριβής μεζούρα από το φρέσκο πλυμένο τζιν που προσπαθείς να μπεις και είναι αυτό που έχεις ξαπλώσει στο κρεβάτι. Τραβάς με αγωνία να ανέβει προς τα πάνω και εκεί καταλαβαίνεις ότι οι θερμίδες, αυτά τα μικρά ανθρωπάκια έχουν μπει και σου έχουν φάει το τζιν.
Κλείνοντας
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Πριν κλείσουμε αυτό το επεισόδιο λοιπόν, θα θελα να δώσω το λόγο και στις δυο σας ξεχωριστά να μας δώσετε κάποιες συμβουλές για τους ακροατές μας για να μπορέσουν να αποφύγουν όλη αυτή τη διαδικασία που μόλις στο επεισόδιο αυτό αναφέραμε.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Χριστίνα Αυτό λοιπόν που θα ήθελα να μείνει σε όλους μας, δηλαδή το μεγαλύτερο μάθημα από τη σημερινή συζήτηση, είναι ότι πρέπει η διατροφή να είναι βιώσιμη και να μας κάνει να νιώθουμε καλά, όχι να μας γεμίζει άγχος. Αυτό που ο καθένας θεωρεί ισορροπημένη διατροφή.
Όταν λοιπόν χτίζουμε μια σχέση αγάπης και αποδοχής με το φαγητό και ακούμε το σώμα μας, τότε θα βρούμε αυτό που ταιριάζει σε εμάς και θα καλύψουμε τις ανάγκες μας. Μαρία.
Καλατζή Μαρία
Εγώ θα ήθελα να πω σε όσους κάνουν μια προσπάθεια. Στο να μειώσουν βάρος. Το να πάρουν βάρος. Στο να αυξήσουν τη μυϊκή τους μάζα. Να τους πω ότι ό, τι και να προκύψει σε αυτό το ταξίδι είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό ότι το να πάρει κάποιος βάρος, το να μείνει σταθερός και. Το να χάσει κάποιος βάρος είναι όλα επιτρεπτά και προβλέψιμα, θα πω εγώ. Σημασία έχει να βάζουμε μια τελεία σε κάποια περίπτωση που δεν πήγε όπως το φανταζόμασταν και απλά να συνεχίζουμε.
Γιατί θεωρώ ότι η ψυχολογία ότι σήμερα ξέρω γω έφαγα ένα κομμάτι πίτσα παραπάνω αφού το χάλασα. Εντάξει, δε βαριέσαι, ας φάω και την υπόλοιπη μισή. Είναι τόσο λάθος λογική. Αυτό. Είναι μια δικαιολογία απλά να γυρίσουμε στις παλιές μας συνήθειες, εκεί που ήμασταν βολεμένοι. Δεν έχει να κάνει με την ψυχολογία του ανθρώπου που θέλει να πετύχει το στόχο του και να φτάσει σε ένα ωραίο αποτέλεσμα.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που είπες και ειδικά τη φράση συνεχίζουμε. Δεν ξεκινάμε από την αρχή. Θα φάω σήμερα και από αύριο από Δευτέρα. Ποια Δευτέρα; Μάλλον Δευτέρα Παρουσία Δεν λέμε ποτέ ποια Δευτέρα δίαιτα.
Συνεχίζουμε σαν να μην έγινε τίποτα. Ακολουθούμε κανονικά το υπόλοιπο πρόγραμμά μας. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι το εξής ότι τελικά οι άνθρωποι είμαστε πιο επιρρεπείς στο να γυρίζουμε σε αυτό που έχουμε μάθει από την παιδική μας ηλικία.
Γι αυτό πρέπει όταν θέλουμε να χτίσουμε μια νέα συνήθεια, γιατί μιλάμε για νέες συνήθειες πια και όχι απλά για απώλεια κιλών. Να προσπαθούμε πάλι και πάλι και πάλι μέχρι αυτό να γίνει βίωμα και να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι νευρώνες και να βγαίνει μετά φυσικά και αυθόρμητα η καινούργια συμπεριφορά.
Διονύσης Φιλιππόπουλος
Κλείνοντας λοιπόν το σημερινό μας επεισόδιο θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το επόμενο. Ευχαριστώ πολύ!
Καλατζή Μαρία
Καλή συνέχεια και από μένα και ανυπομονώ για την επόμενη συνάντησή μας.
Χριστίνα Καρτσωνάκη
Και εγώ το ίδιο! Καλή συνέχεια!
