Ακούστε το podcast
Τι θα συζητήσουμε
Η διατροφή κατά την νηπιακή ηλικία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη και την υγεία των παιδιών. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί μύθοι και παρανοήσεις γύρω από το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να τρώνε τα νήπια, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει άγχος και σύγχυση στους γονείς.
Από τις ακραίες διατροφικές συνήθειες έως την υπερβολική ανησυχία για το βάρος και τις διατροφικές ελλείψεις, οι μύθοι αυτοί μπορεί να οδηγήσουν σε κακές διατροφικές αποφάσεις και να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία των παιδιών.
Στο σημερινό podcast επεισόδιο, με καλεσμένη τη Κλινική Διατροφολόγο κα Ελευθερία Παπαχρήστου, θα εξετάσουμε δέκα διαδεδομένους μύθους για τη διατροφή των νηπίων και θα αποσαφηνίσουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό για την ανάπτυξη ενός υγιούς παιδιού.
Θα μάθετε γιατί η ισορροπημένη διατροφή είναι πιο σημαντική από την προσκόλληση σε συγκεκριμένες «υγιεινές» τροφές, καθώς και πώς να αποφύγετε τις παγίδες που μπορεί να σας οδηγήσουν σε λανθασμένες επιλογές.
Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τους γονείς να αναγνωρίσουν την αλήθεια πίσω από τους μύθους, ώστε να προσφέρουν στα παιδιά τους μια διατροφή που προάγει την υγεία, την ανάπτυξη και τη συνολική ευεξία.
Απομαγνητοφώνηση
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Καλώς ήλθατε στα podcast επεισόδια της LearnHealth, τον απόλυτο προορισμό γνώσης και ενημέρωσης σε θέματα που αφορούν τον τομέα της υγείας, της ευεξίας, αυτοβελτίωσης και γονεϊκότητας.
Στην LearnHealth πιστεύουμε πως η καλή υγεία, η ατομική ανάπτυξη, η βελτίωση των προσωπικών και επαγγελματικών σχέσεων, όλα ξεκινάνε από τη γνώση και τη σωστή ενημέρωση. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας καθώς και να ενημερωθείτε σωστά από το να συνδεθείτε με έναν επαγγελματία υγείας με εξειδίκευση σε έναν από τους παραπάνω κλάδους.
Είμαι ο Διονύσης Φιλιππόπουλος, συνιδρυτής και project manager της LearnHealth και σας καλωσορίζω στο σημερινό επεισόδιο όπου θα έχουμε καλεσμένη την κυρία Ελευθερία Παπαχρήστου με την ειδικότητα της διατροφολόγου. Σήμερα το θέμα μας είναι οι 10 μύθοι για την νηπιακή διατροφή.
Εισαγωγή
Καλησπέρα κύρια Παπαχρήστου.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Καλησπέρα κύριε Φιλιππόπουλε.
Χαίρομαι πολύ που είμαι εδώ για το τέταρτο στη σειρά podcast μας. Τα προηγούμενα τρία τα ξεκινήσαμε από τους μύθους γύρω από τη διατροφή στην εγκυμοσύνη. Συνεχίσαμε με μύθους για τη διατροφή κατά την περίοδο του θηλασμού.
Το τρίτο στη σειρά αφορούσε τους μύθους για τη διατροφή στη βρεφική ηλικία. Και τώρα ήρθε η ώρα να περάσουμε στη νηπιακή ηλικία και να συζητήσουμε μαζί μερικούς από τους συνηθισμένους μύθους που αντιμετωπίζουν οι γονείς σε αυτή την περίοδο.
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σε αυτό το σημείο να συμπληρώσω ότι αυτά τα τέσσερα επεισόδια που έχουμε κάνει όσον αφορά τους μύθους στη διατροφή των παιδιών σε αυτές τις ηλικίες, έρχονται και συνδέονται με το workshop το οποίο θα είναι από Σεπτέμβρη στην LearnHealth, oσον αφορά τις 1000 πρώτες ημέρες διατροφής του παιδιού, σωστά;
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Τις πρώτες χίλιες ημέρες ζωής του παιδιού, ουσιαστικά από την εγκυμοσύνη ήδη μέχρι και τη συμπλήρωση του δεύτερου έτους ζωής του παιδιού, θα είναι ένα workshop που θα καλύπτει αυτή την περίοδο.
Τα νήπια είναι απαραίτητο να πίνουν γάλα σκόνη
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Πάμε να ξεκινήσουμε λοιπόν κύρια Παπαχρήστου με τον επικρατέστερο από τους μύθους μας, κατά την προσωπική μου άποψη, Ότι τα παιδιά άνω του έτους είναι απαραίτητο να πίνουν γάλα σκόνη τρίτης βρεφικής ηλικίας. Τι έχετε να πείτε γι αυτό;
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Λοιπόν, σύμφωνα με τις συστάσεις, τα παιδιά ηλικίας 1 έως 2 ετών, εφόσον δεν θηλάζουν ακόμα, μπορούν να καταναλώνουν πλήρες φρέσκο γάλα αγελαδινό η κατσικίσιο – ότι προτιμούν οι γονείς και δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ανάγκη για κάποιο ειδικό γάλα, εκτός αν υπάρχει κάποιο θέμα υγείας.
Η σκόνη γάλακτος τρίτης βρεφικής ηλικίας είναι ουσιαστικά ένα προϊόν που προορίζεται για παιδιά ηλικίας ενός έως τριών ετών. Είναι η συνέχεια της σκόνης γάλακτος που μπορεί να κατανάλωνε ένα παιδί στην βρεφική ηλικία. Σύμφωνα όμως με τα έως τώρα δεδομένα που έχουμε, η χρήση της σκόνης γάλακτος τρίτης βρεφικής ηλικίας δεν προσφέρει κάποιο επιπλέον διατροφικό όφελος σε παιδιά που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή και επομένως δεν είναι απαραίτητη.
Οπότε όχι, δεν είναι απαραίτητο. Από το έτος και πάνω αν δεν υπάρχει κάποια άλλη σύσταση από τον παιδίατρο, τα παιδιά μπορούν να περάσουν σε φρέσκο γάλα.
Το γάλα είναι η μοναδική πηγή ασβέστιου
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Εδώ λοιπόν με τον πρώτο μύθο συνδυάζεται και ο δεύτερος, όσον αφορά ότι το γάλα είναι η μοναδική πηγή ασβεστίου για το παιδί και ότι πρέπει να πίνει οπωσδήποτε γάλα.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Λοιπόν, ας αρχίσουμε με το γεγονός ότι το γάλα δεν είναι η μοναδική πηγή ασβεστίου. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα, δηλαδή το γιαούρτι, το τυρί, το κεφίρ και κάποια φυτικά τρόφιμα, αποτελούν επίσης πηγές ασβεστίου.
Επομένως υπάρχουν και άλλες επιλογές. Σίγουρα υπάρχουν κάποια παιδιά στα οποία δεν αρέσει το γάλα και αυτό ίσως αρχίσει να φαίνεται μετά το έτος. Αποκτούν κάποια προτίμηση κάποια παιδιά. Αν ένα παιδί ηλικίας ενός έως τριών ετών αρνείται να πιει γάλα, βεβαιωθείτε ως γονείς πως καταναλώνει δύο μερίδες άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων ημερησίως, όπως τυρί ή γιαούρτι.
Μία μερίδα τυρί είναι περίπου 30γρ. Και μία μερίδα γιαούρτι είναι ένα κεσεδάκι. Και με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η πρόσληψη ασβεστίου και επίσης μπορείτε να εντάξετε στη διατροφή του παιδιού και άλλες πηγές ασβεστίου, όπως τα όσπρια ή οι ξηροί καρποί.
Προσοχή βέβαια, οι ξηροί καρποί ποτέ δεν πρέπει να δίνονται ολόκληροι σε αυτές τις ηλικίες, διότι αποτελούν κίνδυνο πνιγμονής. Οπότε ουσιαστικά αν ένα παιδί δεν θέλει καθόλου να πίνει γάλα, υπάρχουν και άλλες επιλογές.
Τα νήπια πρέπει να πίνουν γάλα με χαμηλά λιπαρά
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Κλείνοντας λοιπόν με τα γαλακτοκομικά θα περάσω στον τρίτο μύθο όπου αναφέρει ότι τα παιδιά πρέπει να τρώνε γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Λοιπόν, όχι. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας ενός έως δύο ετών είναι απαραίτητο να καταναλώνουν γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα που να είναι πλήρεις σε λιπαρά. Τα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα σε αυτές τις ηλικίες συμβάλλουν στην παροχή ενέργειας, διότι το λίπος μας δίνει αρκετή ενέργεια και επίσης συμβάλλουν στην πρόσληψη λίπους από τα παιδιά αυτής της ηλικίας που είναι απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξή τους. Επομένως, ποτέ δεν μειώνουμε το λίπος σε παιδιά κάτω των 2 ετών.
Φυσικοί χυμοί φρούτων, η καλή πηγή βιταμινών
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Ένα από τα βασικά άγχη των γονιών σε αυτές τις ηλικίες είναι η πρόσληψη βιταμινών. Εδώ λοιπόν υπάρχει ο τέταρτος μύθος όπου αναφέρει ότι είναι καλό το παιδί να πίνει φυσικούς χυμούς φρούτων καθημερινά για να παίρνει με αυτόν τον τρόπο τις απαραίτητες βιταμίνες.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Λοιπόν, κάπως έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον χυμό με τις βιταμίνες, γενικότερα όπως αναφέρεται και στους εθνικούς διατροφικούς οδηγούς. Είναι προτιμότερο τα παιδιά να τρώνε φρέσκα φρούτα παρά να πίνουν χυμούς φρούτων.
Τα φρούτα όταν καταναλώνονται ολόκληρα είναι πολύ πλούσια σε φυτικές ίνες, ενώ οι χυμοί όχι, γιατί ουσιαστικά παίρνουμε μόνο το υγρό, το ζουμί από τα φρούτα. Επιπλέον, ειδικά αν είναι χυμοί εμπορίου, μπορεί να περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη και συντηρητικά. Και ειδικότερα στις μικρές ηλικίες, η υπερβολική κατανάλωση χυμών μπορεί να χορτάσει τα παιδιά και να οδηγήσει σε μια μειωμένη κατανάλωση άλλων τροφίμων που μπορεί να είναι και πιο θρεπτικό, πιο θρεπτικά τρόφιμα.
Συγγνώμη, θα το ξαναπώ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη κατανάλωση άλλων τροφίμων που μπορεί να είναι και πιο θρεπτικά τρόφιμα από τους χυμούς. Σε περίπτωση βέβαια που το παιδί καταναλώσει χυμό γιατί θα τύχει, κάποιες φορές καλό είναι οι γονείς να φροντίζουν αυτός να είναι φρέσκος σπιτικός χυμός ή αν είναι εμπορίου να είναι 100% χυμός φρούτων χωρίς ζάχαρη. Και να περιορίζουν σε κάθε περίπτωση τη μερίδα το πολύ σε μισό ποτήρι.
Τα παιδιά μπορούν να τσιμπολογούν όλη μέρα
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Θα περάσω στον 5ο μύθο, όπου εδώ έχουμε λοιπόν το ότι τα παιδιά δεν υπάρχει πρόβλημα να τσιμπολογούν όλη την ημέρα.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Είναι κάτι συνηθισμένο αυτό για κάποια παιδάκια σε αυτή την ηλικία να τσιμπολογάνε και να τρώνε λίγο συνεχόμενα. Το τσιμπολόγημα μάλλον δεν θα βοηθήσει ένα μικρό παιδάκι. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά δεν μπορούν να φάνε πολύ μεγάλες ποσότητες φαγητού. Χορταίνουν πιο εύκολα.
Αν τρώνε λοιπόν συνεχόμενα μέσα στην ημέρα, είναι πιθανόν να μην είναι πεινασμένα όταν έρχεται η ώρα των κυρίως γευμάτων. Επίσης, είναι πιθανό τα τρόφιμα που τσιμπολογάνε μέσα στην ημέρα να μην είναι ιδιαίτερα θρεπτικά τρόφιμα, όπως συμβαίνει με πολλά τυποποιημένα σνακ του εμπορίου, για παράδειγμα.
Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να έχουν ένα σταθερό πρόγραμμα γευμάτων για το παιδί τους. Σε αυτή την ηλικία είναι απαραίτητα τρία κυρίως γεύματα και ένα με τρία σνακ, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού σε σταθερές ώρες ιδανικά.
Αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να καταλαβαίνουν καλύτερα τα αισθήματα πείνας και κορεσμού τους και να φθάνουν αρκετά πεινασμένα στα γεύματα, ώστε να μπορούν να καταναλώσουν μια καλή ποσότητα φαγητού και να περιορίσουν αυτό το ασταμάτητο τσιμπολόγημα που μπορεί να συμβαίνει μέσα στην ημέρα.
Τα παιδιά πρέπει να τρώνε όσο και ότι θέλουν οι γονείς
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Στον επόμενο μύθο μας, κύρια Παπαχρήστου, οι γονείς έχουν την προσδοκία ότι τα παιδιά θα ότι τα παιδιά θα φάνε ότι τους δώσουν και σε ότι ποσότητα αυτοί επιθυμούν.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Πιστεύουν πολλές φορές οι γονείς ότι οτιδήποτε και να δώσουν στο παιδί τους και όση ποσότητα και να δώσουν θα την κατανάλωση. Και μάλλον αυτό δεν θα συμβεί. Είναι δουλειά του γονέα να αποφασίσει τι τρόφιμο θα προσφέρει στο παιδί για φαγητό που θα σερβίρει το φαγητό και πότε. Άρα ο γονέας επιλέγει την ρουτίνα των γευμάτων, το χώρο και το είδος του φαγητού.
Όμως είναι η δουλειά του παιδιού να αποφασίσει τι θα φάει τελικά και πόσο θα φάει. Επομένως, οι γονείς καλό είναι να σέβονται την όρεξη του παιδιού τους και να μην τον πιέζουν για κατανάλωση κάποιου τροφίμου αν αυτό δεν θέλει.
Σκεφτείτε ότι ειδικά τις πρώτες φορές που θα προσφέρετε ένα τρόφιμο, το πιο πιθανό είναι ότι το παιδί σας δεν θα το δεχτεί αμέσως. Επομένως, μάλλον ένα παιδί δεν θα φάει ό, τι και όσο του προσφέρει ο γονέας πάντα.
Δεν πρέπει να ξαναδώσω τροφή που έχει απορρίψει το παιδί
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σε αυτές τις ηλικίες κυρία Παπαχρήστου έχουμε συνεχώς έναν προβληματισμό όσον αφορά τη δοκιμή νέων τροφών, νέων υφών. Οπότε εδώ υπάρχει ακόμα ένα θέμα, ένας προβληματισμός θα έλεγα εγώ και αν όχι τόσο μύθος, ότι αν το παιδί απορρίψει ένα φαγητό, σημαίνει ότι αυτό δεν του αρέσει και ότι ιδανικά να μην ξαναπροσπαθήσω να το δώσω.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Είναι αρκετά συχνό ένα παιδί να μην αποδεχτεί ένα τρόφιμο τις πρώτες φορές που θα εκτεθεί σε αυτό και αυτό φαίνεται ιδιαίτερα σε αυτές τις ηλικίες. Ειδικά κοντά στα 2 έτη μπορεί να χρειάζονται έως και 15 φορές έκθεση σε ένα νέο τρόφιμο μέχρι το παιδί να το αποδεχτεί, αλλά σίγουρα μερικές αποτυχημένες προσπάθειες δεν σημαίνουν ότι το τρόφιμο δεν αρέσει στο παιδί και ότι ο γονέας δεν πρέπει να το προσφέρει και ότι το παιδί δεν θα το φάει τελικά ποτέ.
Κάποια παιδιά χρειάζονται πρώτα κάποιες φορές που απλώς θα δουν το τρόφιμο στο πιάτο τους, που θα το πιάσουν, που θα το δοκιμάσουν, που μπορεί να το φτύσουν, που μπορεί να παίξουν λίγο με αυτό και ύστερα σιγά σιγά θα το καταναλώσουν. Το καλύτερο που μπορεί ένας γονέας να κάνει είναι να προσφέρει συχνά νέα τρόφιμα, πάντα με ηρεμία και χωρίς πίεση για κατανάλωση. Οπότε το κλειδί είναι η συχνή έκθεση σε νέα τρόφιμα.
Το γλυκό ως αντάλλαγμα για να τρώει το γεύμα
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Μέσα στην προσπάθεια κυρία Παπαχρήστου των γονιών να προσφέρουν στα παιδιά τους φαγητά τα οποία δεν ως επί τω πλείστον δεν είναι εύκολο να τα βάλουν στη διατροφή τους, όπως είναι τα λαχανικά. Πολλές φορές επικρατεί το ότι η καλύτερη ιδέα είναι να τους δώσουν ένα γλυκό ως αντάλλαγμα για να φάνε τα λαχανικά τους.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Λοιπόν, δυστυχώς, ενώ μπορεί βραχυπρόθεσμα αυτή η τεχνική να λειτουργεί, δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να δωροδοκούν τα παιδιά με γλυκό ή με κάποιο άλλο αγαπημένο τους τρόφιμο για να φάνε λαχανικά για παράδειγμα, ή κάποιο άλλο τρόφιμο που δεν θέλουν να φάνε, που δεν τους αρέσει.
Το να τάξουμε για παράδειγμα σοκολάτα σε ένα παιδί για να φάει τα φασολάκια του, μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα, ουσιαστικά κάνει τη σοκολάτα ακόμα πιο επιθυμητή, γιατί στην πραγματικότητα είναι ένα δώρο, είναι το αντάλλαγμα και μειώνει ακόμα περισσότερο την αποδοχή για τα φασολάκια, για το τρόφιμο που δεν θέλουν να καταναλώσουν.
Στο μυαλό τους σκέφτονται ότι για να μου δίνει η μαμά σοκολάτα, για να φάω τα φασολάκια, μάλλον τα φασολάκια είναι πραγματικά αηδία. Αυτό που μπορείτε να κάνετε ως γονείς είναι να προσφέρετε μια ποικιλία τροφίμων. Να δίνετε τα νέα τρόφιμα μαζί με ήδη αποδεκτά τρόφιμα από το παιδί σας.
Αυτό κάνει την έκθεση στο νέο τρόφιμο λίγο πιο ήπια και να γίνεται και εσείς οι ίδιοι ως γονείς πρότυπα, τρώγοντας μαζί με το παιδί σας. Όλα τα τρόφιμα και αυτά που δυσκολεύεται και αυτά που δεν του αρέσουν. Άρα, αν θέλετε να φάει το παιδί σας λαχανικά, πρέπει να σας βλέπει να τρώτε και εσείς λαχανικά. Πάντως σίγουρα δυστυχώς το αντάλλαγμα για να φάνε κάποιο άλλο τρόφιμο δεν είναι καλή πρακτική.
Μπορώ να «κρύψω» τροφές μέσα στο φαγητό
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Ο επόμενος μύθος μας συνδέεται με άλλη μια τακτική λοιπόν. Θα στοχεύσω πάλι στα λαχανικά. Είναι νομίζω το πιο δύσκολο που δέχονται τα παιδιά να φάνε. Και είναι ότι τα παιδιά για να ότι ένας καλός τρόπος για να δώσω στα παιδιά μου λαχανικά είναι να το κρύψω μέσα σε φαγητό.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Είναι όντως μια τακτική που συχνά χρησιμοποιούν οι γονείς. Στην πραγματικότητα, ναι, μπορούμε να κρύψουμε λαχανικά μέσα σε κάποιες συνταγές, Όμως αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι ότι ουσιαστικά αυτό το κρύψιμο δεν λύνει το πρόβλημα, αφού τελικά το παιδί δεν εκτίθεται στο λαχανικό, άρα ούτε και στην γεύση του και δεν θα μάθει να του αρέσει.
Επίσης, αν ένα παιδί καταλάβει ότι κρύψατε κρυφά κάποιο λαχανικό μέσα στο φαγητό του, είναι πολύ πιθανό να χάσει την εμπιστοσύνη του προς τον γονιό. Επομένως, ειδικά αν ρωτήσουν, ποτέ μην τους πείτε ψέματα για το τι περιέχει το φαγητό.
Αν τώρα επιλέξτε. Αν το επιλέξει ο γονιός να κρύψει κάποια λαχανικά στο φαγητό, καλό είναι να φροντίζει να προσφέρει τα λαχανικά και στην κανονική τους μορφή στο ίδιο γεύμα. Για να εκτίθεται το παιδί στο χρώμα, στο σχήμα, στην υφή, πιθανότατα και στην γεύση του αυτούσιου λαχανικού.
Καλό είναι επίσης οι γονείς να τρώνε μαζί με τα παιδιά, ώστε να τους βλέπουν να καταναλώνουν κι εκείνοι τα λαχανικά. Επίσης μια βοηθητική τεχνική είναι να μαγειρεύουν οι γονείς μαζί με το παιδί, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει την αποδοχή των παιδιών για τα λαχανικά.
Το παιδί δεν πρέπει να παίζει με το φαγητό
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Τελευταίος μύθος η Παπαχρήστου είναι αγαπημένος μου. Και αυτό γιατί; Γιατί; Ίσως μέσα σε αυτόν τον μύθο κρύβεται η δυσκολία της αντιμετώπισης του πεδίου μάχης που συμβαίνει μετά από αυτό σε εισαγωγικά, ότι τα παιδιά σε νηπιακή ηλικία δεν πρέπει να παίζουν με το φαγητό τους. Σίγουρα πάντως δεν θέλουν οι γονείς να παίζουν με το φαγητό τους. Αλλά απαντήστε μας σε αυτό το μύθο.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Ναι, ναι, ναι. Τα μικρά παιδιά πρέπει να παίζουν με το φαγητό τους. Όχι. Καλό είναι να μην παίζουν οτιδήποτε. Ουσιαστικά πρέπει να παίζουν με το φαγητό τους. Είναι μέρος της ανάπτυξής τους, είναι μέρος της εξερεύνησης του φαγητού και είναι μέρος του να μάθουν να τρώνε.
Το να πιάσουν ένα τρόφιμο, να δουν την υφή τους, να παραλειφθούν με αυτό, να δουν πως μυρίζει, να παίξουν, τα βοηθάει να μάθουν πολλά για αυτό το τρόφιμο πριν καν το δοκιμάσουν. Επομένως, η συμβουλή μου προς τους γονείς θα είναι να κάνουν λίγη υπομονή με την πιθανή ή μάλλον σίγουρη ακαταστασία, διότι ένα μέρος της διαδικασίας του φαγητού σε αυτή την ηλικία είναι αυτό το παιχνίδι και οι καλοί τρόποι στο τραπέζι και στο φαγητό μπορούν να καλλιεργηθούν και λίγο αργότερα.
Σε αυτή τη φάση τα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν αυτούς τους καλούς τρόπους και μάλλον δεν πρέπει κιόλας προς το παρόν καλό είναι λοιπόν να αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν με το φαγητό τους γιατί μέσα από αυτό μαθαίνουν.
Κλείνοντας
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Πολύ ωραία κα Παπαχρήστου! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη σημερινή μας συζήτηση. Έτσι κλείσαμε αυτά τα επεισόδια με τους μύθους. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μας πείτε λίγο αν δεν κάνω λάθος από την από τον 6ο και μετά μύθο, σε αυτά αναφερθήκαμε και στο webinar το οποίο θα είναι σε λίγο διάστημα στην LearnHealth όσον αφορά την επιλεκτική σίτιση. Πείτε μας δυο λόγια για αυτό πριν κλείσουμε.
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Σωστά; Ναι, διάφορες από αυτές τις τεχνικές που αναφέραμε εδώ και κάποιους μύθους που αναφέραμε είναι κομμάτια αυτού του webinar για την επιλεκτική διατροφή, το οποίο νομίζω ότι πολύ σύντομα θα είναι διαθέσιμο. Υπάρχουν κάποια παιδιά που είναι λίγο πιο δύσκολα στο φαγητό, απορρίπτουν πολλά τρόφιμα και αυτό δημιουργεί ένα άγχος στους γονείς και είναι ένα αρκετά συχνό πρόβλημα σε αυτές τις ηλικίες.
Σε αυτά λοιπόν, στους λόγους που συμβαίνει αυτό, στους κινδύνους που έχει, σε στρατηγικές αντιμετώπισης, αναφερόμαστε σε. Αυτό το είπα για την επιλεκτική διατροφή, το οποίο όποιος γονιός αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα ή όποιος γονιός θέλει να είναι ενημερωμένος για αυτά τα θέματα μπορεί να το παρακολουθήσει.
Διονύσης Φιλιππόπουλος:
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Καλό σας απόγευμα!
Ελευθερία Παπαχρήστου:
Και εγώ σας ευχαριστώ! Καλό απόγευμα!
